Brak produktów
Szukaj
Jaggery jest wytwarzany z trzciny cukrowej lub palmy daktylowej. Nierafinowany.
Jest produkowany przy wykorzystaniu tradycyjnych metod tłoczenia, oczyszczania i zagęszczania soku. Najpierw następuje ekstrakcja soku z trzciny lub kwiatów drzew palmowych poprzez sprasowanie. Następnie sok odstawia się w dużych kontenerach, by osad osiadł na ich dnie. Ostatnim krokiem jest koncentracja soku, odparowując wodę poprzez jego gotowanie. W ten sposób otrzymuje się gęstą, lepką ‘pastę’, którą po przełożeniu do pojemników odstawia się do ostygnięcia. Gotowy do użycia piloncillo może być koloru od złotego po jasnobrązowy. Może być dostępny w postaci płynnej, stałej lub granulatu.
W Indiach najbardziej ceniony jest jasny gur, który zwykle zawiera do 70 procent sacharozy, mniej niż 10 procent glukozy i fruktozy, oraz do 5 procent składników mineralnych. Zawiera więcej składników odżywczych niż rafinowany cukier zarówno biały, jak i brązowy, dzięki stosunkowo dużej zawartości melasy.
Oczywiście wartość odżywcza końcowego produktu zależy także, od użytego surowca, jednak przyjmuje się, że 100 g jaggery dostarcza:
383 kcal,
65-85 g sacharozy,
10-15 g fruktozy,
0,4 g białka,
0,1 g tłuszczu,
11 mg żelaza,
70-90 mg magnezu,
1050 mg potasu.
W produkcie tym znajduje się również zawartość witamin z grupy B, cynku, wapnia, miedzi. Dodatkowo ma niski indeks glikemiczny (IG). Pamiętaj jednak, iż wciąż jest to cukier, chociaż o nieco większej wartości odżywczej, niż ten tradycyjny, to jednak nie powinien być spożywany w dużych ilościach. Standardowa porcja dzienna to około 1 łyżeczka (5 g).
Jaggery można wykorzystywać podobnie jak zwykły cukier do deserów czy słodyczy. W Indiach często łączy się go ze skondensowanym mlekiem, kokosem czy orzechami tworząc tradycyjne łakocie. Może również zastępować cukier w napojach czy ciastach, produkuje się z niego także alkohol.
Z uwagi na obecność składników mineralnych wydawać, by się mogło, iż niesie to ze sobą również korzyści zdrowotne. Niektórzy uważają, że może pomóc uporać się z zaparciami. Gur zawiera jednak sporo sacharozy i praktycznie zerową ilość błonnika oraz wody, więc wątpliwa jest jego pomoc w zwalczaniu zaparć.
Duża zawartość żelaza jest obiecująca, jeśli chodzi o prewencję anemii. Problem polega jednak na tym, że przyjmowana porcja jest niewielka, a 2 łyżki (20 g) jaggery to zaledwie 2,2 mg żelaza. Dlatego nie należy zakładać, że będzie to kolejny super produkt w diecie. Owszem, jeśli używasz białego cukru, zamiana na gur zwiększy nieco udział składników mineralnych w twoim jadłospisie. Nadal jednak należy uważać na to ile go zjadasz, podobnie jak w przypadku cukru rafinowanego.
Pamiętaj, że zbyt duża konsumpcja cukru, niezależnie z jakiego źródła, wiąże się ze zwiększonym ryzykiem otyłości, chorób serca i cukrzycy.