Srebrne kolczyki PIÓRA próba 925 z turkusem z Kingman i czerwonym koralem rzemiosło prawdziwych Indian

Więcej szczegółów

Turkus mineralny to uwodniony fosforan miedziowo-glinowy o wzorze chemicznym CuAl6 (PO4) 4 (OH) 8 · 4 (H 2 O). Zielony, żółty, szary, jasnoniebieski, ale typowy niebiesko-zielony turkus ma bladoniebieskie i białe paski. Układ kryształów jest trójskośny, a rozszczepienie jest idealne zgodnie z powierzchnią kryształu [001], jak również [010]; co więcej, prawie powstaje tylko forma kryptokrystaliczna, aby można było zaobserwować rozszczepienie w praktyce. Średnia gęstość wynosi 2,7, a twardość od 5 do 6.

Turkus nie jest radioaktywny. Turkus mineralny został nazwany na cześć Turcji, kraju, przez który przeszedł, gdy minerał po raz pierwszy dotarł do Europy; w przeciwnym razie nie wiadomo, czy jest w Turcji. Kolor turkusowy pochodzi od tego minerału. Turkus występuje przede wszystkim jako minerał wtórny w rudach miedzi. Rodzaj lokalizacji to osadnictwo Nishapur w Iranie. Również na Synaju i minerał wydobywano w Serabit el-Khadim znajduje się świątynia poświęcona egipskiej „Lady Torquoise” (bogini Hathor).

Turkus jest używany jako kamień szlachetny. W czasach Imperium Osmańskiego turkus był eksportowany jako cenne minerały, zwłaszcza do Persji. Obecnie turkus wydobywany jest w Meksyku, Stanach Zjednoczonych, Chinach i Iranie. Imitacja turkusu została wykonana po raz pierwszy w 1972 roku we Francji, ale właściwości tych imitacji różnią się od naturalnych odmian. Jednak najlepiej sprzedający się turkus jest teraz syntetyczny.